Majowie

>Historia
Historia majów rozpoczyna się co najmniej na trzy tysiące lat przed naszą era. Lud ten zamieszkiwał południowe obszary obecnego Meksyku, Gwatemalę i Honduras. Rzeźba znaleziona w pobliżu Veracruz w Meksyku nosi datę na piśmie majów, której odpowiada 4 listopada 219 roku p. n e., zaś posążek z Tuxla, z tej samej okolicy, ma podobny znak odczytany jako 16 maja 98 rok p.n.e. zabytki te pochodzą ze starożytnej epoki, zwanej również pod nazwą „Starego Państwa”, chociaż Majowie nie utworzyli wielkiego imperium, lecz na wzór starożytnych greków stanowili luźne powiązane grupy plemion mieszkających w niepodległych miastach- pastwach, przyznające się jedynie do wspólnych przodków i mające wspólny język, sztukę i wiedzę. Około roku 317 n.e. utrwaliła się zwierzchność kapłanów i władców feudalnych, którzy panowali nad rozległymi obszarami rolniczymi, sprawując rządy z ośrodków kościelnych, których budowle z kamienia i stiuku należą do najwspanialszych dzieł światowej architektury. Najświetniejszy okres rozwoju sztuki i architektury majów przypada na lata od 472 do 620 n.e. prawie równocześnie z upadkiem cesarstwa rzymskiego i początkami średniowiecza w europie starożytna epoka majów zaczęła objawiać znamiona rozkładu, choć dotrwała do 980 roku n. e i w tym czasie główne miasta Jukatanu nagromadziły znaczne bogactwa. W X stuleciu +epoka nowego państwa była już w pełnym rozkwicie, stapiając z sobą kulturę epoki starożytnej i kulturę najeźdźców.

Od czasu najazdu Hiszpanów miasta majów przeszło trzysta lat leżały w gruzach, zarośnięte dżunglą. Dopiero w roku 1839 prezydent USA wysłał swojego współpracownika Johna celem zbadania możliwości poprowadzenia przez Nikaraguę kanału łączącego Atlantyk z Oceanem Spokojnym. Nie wytyczył on wprawdzie trasy kanału, ale za 50 dolarów gotówką kupił stare miasto majów- Copan. Były to ruiny wspaniałego niegdyś miasta, zaprojektowanego i zbudowanego przez wysoce utalentowanych inżynierów i architektów. Wspaniałe świątynie, pałace i budowle publiczne wyrastały ponad najwyższe drzewa,. Ulice i dziedzińce wybrukowane były kamieniami lub cementem, kryte ścieki i cały podziemny układ kanalizacyjny wykonano z tych samych materiałów. Wewnętrzne ściany świątyń pokrywały piękne malowidła, a na zewnątrz zdobiły je rzeźby i posągi. Cięte w kamieniu znaki pisma stanowiły nieme i zagadkowe świadectwa minionych dziejów. Tajemnicze miasto porosłe dżunglą było niegdyś niewątpliwie ożywionym ośrodkiem handlowym. Skorupy porozbijanych wyrobów ceramicznych dowodzą, jak twierdzą ich badacze, że handel między Copanem a miastami meksykańskimi istniał już wówczas, kiedy w Europie angielscy przodkowie
dzisiejszych amerykanów klecili nad jeziorami liche chaty na palach i nie przeczuwali nawet najazdu rzymian na Wyspy Brytyjskie.

>>Upadek Cywilizacji

Upadek cywilizacji Majów sięga roku 1000 n.e. , kiedy to na Jukatanie wybuchła wojna domowa. Do tej pory nie wiadomo dlaczego doszło do takiego kryzysu, który później rzucił cień przegranej na walczących z hiszpańskimi najeźcami Majów. To wszystko przerodziło się w prawdziwe piekło. Walki, śmierć i rozpacz już nigdy nie opuściły cywilizacji.

Nie jestem dokładnie przekonany co do tego, kto ponosi winy za zniszczenie tej cywilizacji, jednak przychylny jestem stwierdzić ,że biały człowiek jest niewinny. Istotnym powodem katastrofy był zapewne kryzys rolniczy, jaki powstał na skutek załamania się systemu uprawy, polegającego na wypalaniu coraz to nowych połaci dżungli. Magia kapłanów okazała się bezsilna wobec takich klęsk, jak wojna domowa, wyjałowienie gleby, kurczenie się przestrzeni leśnej, długie okresy suszy i zarastanie pól chwastem. Należy też pamiętać, że cywilizacja Majów opierała się na ustroju niewolniczym- tysiące prostych ludzi utrzymywało swoją pracą klasę szlachty i kapłanów. Ustrój taki może się ostać tylko wówczas, gdy władcy posiadają cnoty obywatelskie. Wydaje się jednak, że w okresie późniejszym władze sprawowali buntni Majowie meksykańscy, którzy rządzili nie zważając na dobro swego ludu, przy czym opierali się nie na własnej mądrości lub zręczności, ale na najemnych żołdakach. Był to rząd sprawujący władzę bez zgody rządzonych.

>>Astronomia

Zdumiewająca znajomość astronomii, jaką posiadali, to rezultat setek lat ciągłych obserwacji i zapamiętywania zmieniających się położeń gwiazd i planet. Śledzenie coraz to nowych konfiguracji ciał niebieskich było obowiązkiem kapłanów. Ci zaś zdawali sobie sprawę z powagi nałożonych na nich obowiązków, gdyż każda zmiana na niebie wpływała na prognozowania życia zarówno jednostek, jaki całych społeczności. Osiągnięcia Majów w dziedzinie astronomii były wręcz fantastyczne. Przekonaliśmy się o tym, kiedy specjaliści rozszyfrowali zapisy Kodeksu Drezdeńskiego, jednego z trzech rękopisów, jakie ocalały z "odkrywania" Ameryki przez Hiszpanów. Pełno tam informacji i astronomicznych tabel. Jedenaście stron poświęconych jest planecie Wenus, cztery - Jowiszowi, kilka następnych dotyczy Gwiazdy Polarnej, gwiazdozbiorów Oriona i Plejad. Z odpowiednich tablic można odczytać czas zaćmień Słońca i Księżyca. Uwzględniono przy tym zaćmienia widoczne nie tylko na terenie Ameryki Środkowej, ale i te, których tam obserwować się nie da. I są to wszystko dane zaskakująco dokładne; niczym nie ustępujące tym, jakimi posługujemy się obecnie.

Wprowadzony w 1582 r. w Europie zreformowany przez Grzegorza XIII kalendarz, oparto na obliczonym czasie obroty Ziemi wokół Słońca, wynoszącym - według ówczesnej wiedzy - 365,2425. Dzisiaj wiemy - wsparci nowoczesną technologią, że prawdziwy czas obrotu to 365,242138. Tak więc nasz rok kalendarzowy jest o 0,000362 dnia dłuższy, niż to wynika z rzeczywistego pomiaru czasu obrotu ziemskiej kuli wokół Słońca. Natomiast Majowie osiągnęli jeszcze większą dokładność. Długość obliczonego przez nich roku słonecznego wynosi 365,242129 dnia, co daje błąd wynoszący tylko 0,000009 dnia. Przekładając to na bardziej zrozumiały język, w przypadku żyjących jeszcze w epoce kamiennej Majów jest to różnica 6 sekund w skali roku, natomiast błąd szesnastowiecznych europejskich astronomów wyniósł 44 sekundy.

Z niewielu źródeł, jakie przetrwały do naszych czasów, wyczytać się da inne zaskakujące rzeczy. Majowie znali okres obrotu księżyca wokół Ziemi. Kapłani z Palenque wyznaczyli go na 29,530086 dnia, takie same zaś obliczenia z Copan mówią o 29,53020. Odbiega to w niewielkim stopniu od uznawanej za prawdziwą liczby 29,530538, uzyskanej przy zastosowaniu całego arsenału środków technicznych wspierających współczesnego astronomie

żródło na: [link widoczny dla zalogowanych]

<Judasz>
Dobry post